Haruki Murakami behoort tot mijn favoriete schrijvers dus toen ik hoorde dat twee nieuwe verhalen van hem zouden verschijnen gingen die gelijk op mijn wensenlijstje. Ik mocht ze lezen voor mijn werk en aangezien ze beide nog geen zestig pagina’s zijn zal ik ze gezamenlijk recenseren.

Een kat achterlaten

In dit korte verhaal blikt Murakami terug op zijn jeugd en vooral het leven van zijn vader. Hij zet uiteen waarom hij denkt dat de band met zijn vader altijd stroef was. Murakami neemt je mee naar de tijd waarin zijn vader jong was, vertelt over zijn dienstplicht in China, over oorlog en trauma en waarom zijn vader juist van die dienstplicht werd kwijtgescholden. Het verhaal begint bij een gebeurtenis waar Haruki en zijn vader letterlijk een kat gaan achterlaten. Dit stuk deed me glimlachen en ik ging met goede moed verder, maar helaas ging het verhaal vanaf daar voor mij bergafwaarts.

“Ik herinner me de stomverbaasde blik van mijn vader op dat moment nog goed. Maar geleidelijk veranderde zijn stomverbaasde blik in een uitdrukking van bewondering en ten slotte brak ook een soort opluchting door.” 

Hoewel het ontroerend is om te lezen hoe gecompliceerd de band tussen vader en zoon was (ze hebben twintig jaar geen contact gehad) deed het verhaal me verder niet zoveel. Deels kwam dat omdat ik dit korte verhaal anders vond dan de boeken die ik al van hem las. Ondanks de unieke schrijfstijl voelde het niet als een échte Murakami. Daarnaast had het verhaal niet echt een duidelijk start- en eindpunt waardoor ik als lezer verward achterbleef toen ik het boekje uit had. De vormgeving van de Nederlandse vertaling is heel speciaal: het boekje is klein en vierkant en heeft dubbele pagina’s, net zoals veel boeken in Japan worden uitgegeven volgens mij. Daarnaast zijn de illustraties van Marion Vrijburg heel mooi. Op zich een prima leeservaring maar ik moet eerlijk bekennen dat ik meer had gehoopt.

Koop Een kat achterlaten hier en steun de lokale boekhandel

With The Beatles

Net als Een kat achterlaten is ook With The Beatles een kort verhaal van nog geen zestig pagina’s. With The Beatles gaat over een naamloze, oudere verteller die terug denkt aan twee bepalende liefdes uit zijn jeugd – de ene niet meer dan een obsessie, de andere een belangrijke leerschool. Er wordt niet gezegd of de oudere verteller Haruki Murakami zelf is, maar ik heb het vermoeden dat ten minste een deel van de gebeurtenissen geïnspireerd is op wat hij zelf heeft meegemaakt.
Hoewel het verhaal With The Beatles heet, heeft de band een hele kleine rol in het verhaal. De hoofdpersoon neemt ons mee naar zijn verleden en vertelt over zijn eerste verliefdheid en eerste vriendinnetje. The Beatles spelen een bijrol in deze relaties. Laat de titel je dus vooral niet tegenhouden als je niet zo’n Beatles fan bent!

“Er zijn mensen die stellen dat de periode waarin popsongs het diepst binnenkomen en je het meest vervullen, de gelukkigste tijd van een mensenleven is. Misschien is dat zo. Misschien ook niet.”

In tegenstelling tot Een kat achterlaten vond ik With The Beatles heel erg mooi. Het Murakami gevoel wat ik miste in zijn vorige verhaal, was in dit verhaal weer op en top aanwezig. With The Beatles heeft een duidelijk begin- en eindpunt en het was veel meer een rond verhaal, waar Een kat achterlaten meer wat losse hersenspinsels lijken. With The Beatles begint vrolijk en optimistisch en eindigt treurig maar toch hoopvol. Hoewel dit verhaal maar 58 pagina’s telt gaf het me een beetje hetzelfde gevoel als Norwegian Wood, mijn eerste Murakami en gelijk ook één van de mooiste boeken die ik ooit las. Mocht je een van de twee verhalen willen lezen of cadeau doen, dan zou ik dus zeker voor With The Beatles gaan. Het is een verhaal dat bijna iedereen wel zal aanspreken omdat het nostalgisch terugblikt op een eerste verliefdheid; een gevoel dat we bijna allemaal zullen herkennen.

Koop With The Beatles hier en steun de lokale boekhandel